نوشته‌ها

آموزش 9 دستور سوئیچ سیسکو

آموزش 9 دستور سوئیچ سیسکو

آموزش 9 دستور سوئیچ سیسکو: مهندسان شبکه نیاز به تجربه‌ی گسترده‌ای از دستورات استفاده شده در تکنولوژی شبکه دارند. کمپانی سیسکو در مبحث CCNA که سرواژه عبارت Cisco Certified Network Associate است؛ تعدادی از دستورات مورد نیاز برای سوئیچ‌های شبکه سیسکو مشخص کرده است. در این مقاله به بررسی این دستورات می‌پردازیم. در انتها خواهیم آموخت که هر دستور چه عملی انجام می‌دهد و در سوئیچ سیسکو چه تغییراتی را ایجاد خواهد کرد.

دستور hostname

Syntax: hostname [hostname]

یکی از ساده‌ترین دستورات شبکه، hostname است. این دستور نام میزبان را برای یک دستگاه تنظیم می‌کند. این نام میزبان، دستگاهی را که به سایر دستگاه‌های محلی متصل شده است، شناسایی می‌کند. بنابراین در شناسایی دستگاه‌ های متصل به شبکه به طور مستقیم کمک شایانی خواهد کرد. نام میزبان گرچه حساس به حروف نیست، اما باید از قوانین خاصی پیروی کند.

  • باید با یک حرف شروع شود
  • با یک حرف یا رقم پایان یابد
  • کاراکترهای داخلی فقط می‌توانند حروف، رقم یا خط تیره باشند

دستور ip default gateway

Syntax: ip default-gateway [gateway]

دستور ip default gateway راه پیش‌فرض برای یک سوئیچ را تنظیم می‌کند. هنگامی که مسیریابی IP فعال نیست؛ با دستور ip routing global configuration تنظیم می‌شود. این دستور به طور معمول در زمان پیکربندی سوئیچ‌های سطح پایین استفاده می‌شود. ساده‌ترین راه برای حصول اطمینان از فعال بودن مسیریابی، اجرای دستور show ip route است. وقتی مسیریابی IP فعال نیست، خروجی شبیه مثال زیر خواهد بود:

SW1#show ip route
Default gateway is 10.10.10.1
Host Gateway Last Use Total Uses Interface
ICMP redirect cache is empty
SW1#

هنگامی که مسیریابی IP فعال باشد، خروجی مشابه خروجی نمایش داده شده در یک روتر خواهد بود:

SW1#show ip route
Codes: L - local, C - connected, S - static, R - RIP, M - mobile, B - BGP
D - EIGRP, EX - EIGRP external, O - OSPF, IA - OSPF inter area
N1 - OSPF NSSA external type 1, N2 - OSPF NSSA external type 2
E1 - OSPF external type 1, E2 - OSPF external type 2
i - IS-IS, su - IS-IS summary, L1 - IS-IS level-1, L2 - IS-IS level-2
ia - IS-IS inter area, * - candidate default, U - per-user static route
o - ODR, P - periodic downloaded static route, H - NHRP, l - LISP
+ - replicated route, % - next hop override
Gateway of last resort is not set
10.0.0.0/8 is variably subnetted, 2 subnets, 2 masks
C 10.10.10.0/24 is directly connected, Vlan1
L 10.10.10.10/32 is directly connected, Vlan1
SW1#

نکته: پیکربندی وارد شده با دستور ip default-gateway هیچ تأثیری در هنگام فعال بودن مسیریابی IP ندارد.

دستور username

Syntax: username [username] {password | secret} [password]

دستور username نام کاربری را تنظیم کرده و یک رمز عبور را با آن مرتبط می‌کند. استفاده از رمز عبور یا نسخه مخفی این فرمان، یکی از موارد امنیتی مهم به شمار می‌رود. اگر دستور رمزگذاری سرویس فعال نیست، گذرواژه را به صورت متن ساده در پیکربندی قرار دهید. قبل از قرار دادن آن در پیکربندی، رمز عبور را از طریق الگوریتم رمزنگاری اختصاصی سیسکو تنظیم کنید.

این رمزگذاری به راحتی معکوس می‌شود. نسخه‌ی مخفی این فرمان یک هش MD5 با رمز عبور پیکربندی ایجاد می‌کند و سپس آن را در پیکربندی قرار می‌دهد. این رمز عبور بازنگری شده بسیار پیچیده‌تر از نسخه‌ی رمزگذاری شده با نسخه رمز عبور این دستور است. این نام کاربری یا رمز عبور را می‌توان برای کاربری‌های مختلف، از جمله Telnet و SSH استفاده کرد.

دستور enable

Syntax: enable {password | secret} [password]

دستور enable password برای دسترسی به حالت پیکربندی سوئیچ مورد استفاده قرار می‌گیرد. از آنجا که تمام پیکربندی IOS سوئیچ سیسکو نیاز به پیکربندی منحصر به فرد دارد؛ حفظ این رمز عبور خصوصی بسیار مهم است. همان‌طور که با دستور username در بخش قبل آشنا شدید، این دستور دو گزینه رمز عبور و مخفی دارد. تفاوت بین این دو گزینه همانند دستورات نام کاربری در بخش قبلی است. نسخه فعال فرمان باید در تمام محیط‌های تولید مورد استفاده قرار گیرد.

دستورات ورودی کنسول و ترمینال

پنج دستورالعمل برای پیکربندی ورود به سیستم از طریق خطوط کنترل و ترمینال مجازی (VTY) یک سوئیچ استفاده می‌شود:

password
login
exec-timeout
service password-encryption
copy running-config startup-config

دستور password

Syntax: password [password]

هنگامی که دستور password در خط کنسول یا ترمینال وارد شود، برای پیکربندی رمز عبور دسترسی به یک سوئیچ از آن خط خاص استفاده می‌شود. رمز عبوری که با این دستور پیکربندی می‌شود، فقط در صورت استفاده از فرمان login به صورت پیش‌فرض استفاده خواهد شد.

دستور login

Syntax: login [local]

دستور login برای فعال کردن بررسی رمز عبور بر روی یک اینترفیس استفاده می‌شود. اگر این فرمان بدون هیچ پارامتری مورد استفاده قرار گیرد، سیستم رمز عبور وارد شده را با رمز عبور ثبت شده در دستور password بررسی خواهد کرد. اگر با پارامتر local مورد استفاده قرار گیرد؛ هم نام کاربری و هم رمز عبور درخواست خواهد شد. سپس ورودی‌ها در برابر پایگاه داده نام کاربری محلی که با دستور username مورد بحث قرار گرفته است، بررسی می‌شود.

دستور exec-timeout

Syntax: exec-timeout [minutes] {seconds}

دستور exec-timeout برای تنظیم مقدار زمانی است که قبل از این‌که دستگاه در حالت اتصال بیکار بماند؛ می‌تواند منتقل شود. به طور پیش‌فرض، وقفه تا ۱۰ دقیقه تنظیم شده است. این زمان با استفاده از دستور exec-timeout غیر فعال می‌شود. در واقع این دستور یک میانبر است و به دستور exec-timeout 0 0 در تنظیمات وارد می‌شود.

دستور service password-encryption

Syntax: service password-encryption

دستور service password-encryption برای فعال کردن رمزنگاری کلمات عبور پیکربندی‌شده بر روی یک دستگاه استفاده می‌شود. گذرواژه‌هایی که با این فرمان مراجعه می‌کنند، با دستور password پیکربندی شده‌اند. مانند دستورات username password و enablepassword می‌توان اشاره کرد. رمزهای عبور رمزگذاری شده با این فرمان، رمزگذاری نمی‌شوند و به طور معمول راحت می‌توانند شکسته شوند. بسیاری از مهندسان شبکه از نسخه‌های secret دستورات استفاده می‌کنند. با این حال، حتی حفاظت ضعیف بهتر از هیچ چیز است.

دستور copy running-config startup-config

Syntax: copy running-config startup-config

دستور copy-run-config startup-config کوتاه شده run start است. به طور کلی یکی از اساسی‌ترین دستورات آموخته شده توسط مهندسان جدید سیسکو به شمار می‌رود. این دستور پیکربندی فعال یا همان پیکربندی در حال اجرا را بر روی یک دستگاه به حافظه‌ی غیرقابل جایگزینی NVRAM کپی می‌کند. این دستور، تنظیمات را برای بارگزاری مجدد نگه می‌دارد. بدون این فرمان، هنگامی که یک دستگاه دوباره بارگیری یا خاموش شود؛ پیکربندی آن می‌تواند از بین برود. دستور کپی همچنین می‌تواند برای ذخیره تنظیمات و IOS از یک دستگاه محلی به مکان‌های مختلف در دستگاه محلی گسترش یابد.

 

آموزش دستورات Show در روترهای سیسکو

دستورات پیکربندی سوئیچ سیسکو

دستورات تنظیمات روتر و سوئیچ سیسکو

آموزش ساختن Sub Interface در روتر سیسکو

آموزش روش های ایمن سازی تجهیزات سیسکو

آموزش تنظیم IP روتر و سوئیچ سیسکو

فعال سازی روتینگ در سوئیچ لایه سه سیسکو

بازنشانی پیکربندی سوئیچ های سیسکو به پیش فرض کارخانه

آموزش سیسکو استفاده از علامت سوال در CLI

فعال سازی روتینگ در سوئیچ لایه سه سیسکو

فعال سازی روتینگ در سوئیچ لایه سه سیسکو

فعال سازی روتیگ در سوئیچ لایه سه سیسکو: مبحث روتینگ در سوئیج بسیار جالب است. می‌توان گفت که روتینگ فاصله بین سوئیچ و روتر را کم می‌کند. محصولات جدید سیسکو نه روتر هستند و نه در دسته سوئیچ جای می‌گیرند. به طور مثال سری 6500 امکانات لایه 1 تا 7 را در شرایطی بسیار عالی ارایه می‌کند. این موضوع باعث می‌شود تصویر ذهنی کاربران نسبت به این محصولات تغییر کند.

روتینگ قابلیتی است که به طور معمول آن را در اختیار روترهای سیسکو می‌دانستیم. با عرضه سوئیچ سری Catalyst سیسکو 3550 و امکانات فوق العاده لایه 3 آن، دیدگاه‌ها تغییر کردند. از دید یک کارشناس شبکه، سوئیچ لایه 3 سیسکو ابزاری همه کاره است. این نوع سوئیچ پاسخگوی طیف وسیعی از نیازهای شبکه خواهد بود. همچنین محدودیت تعداد پورت روتر را ندارد و از فناوری ASIC برای پردازش استفاده می‌کند. در نتیجه موجب Load کمتر و سرعت بیشتر است.

این نکته را نباید فراموش کرد که سوئیچ‌ها به طور کلی همان وظایف سوئیچ را دنبال می‌کنند. آن‌ها برای سوئیچینگ بهینه‌سازی شده‌اند. برای مثال RAM یک سوئیچ قابل ارتقا نیست و از ماژول‌های WIC و NM و ارتباطات WAN و فناوری‌های مربوط به آن پشتیبانی نمی‌کند. در واقع سوئیچ‌ها با VLAN فعالیت می‌کنند. به کمک قابلیت‌های روتینگ لایه 3، سوئیچ سیسکو می‌تواند ترافیک VLAN را مسیریابی کند.

سوئیچ سیسکو 3750

روتینگ قابلیت بسیار مهمی است که کمپانی سیسکو از سری 3550 به سوئیچ‌های میان‌رده خود اضافه کرد. پس از آن، سوئیچ سیسکو 3560 با بهبودهای فراوان و سپس سوئیچ سیسکو 3750 با امکانات بسیار و قدرت بالا، راه حل اصلی مشکلات شبکه شد. بنابراین در اکثر شبکه‌ها وجود سوئیچ سیسکو 3750 جزئی جدانشدنی به شمار می‌رود.

تفاوت‌ها و محدودیت‌های بسیاری بین روتر و یک سوئیچ لایه 3 وجود دارد. حتی در شبکه‌های کوچک هم همیشه نیاز به یک روتر احساس می‌شود. به طور مثال امکانات NAT در سوئیچ لایه 3 وجود ندارد؛ اما Dynamic Routing و پشتیبانی از پروتکل‌های EIGRP – OSPF – BGP و همچنین استاتیک روتینگ Policy Based Routing و QOS در سوئیچ‌های لایه 3 وجود دارد.

فعال کردن روتینگ در سوئیچ لایه 3

برای فعال کردن روتینگ در سوئیچ لایه 3 مانند سوئیچ سیسکو 3750 و تبدیل آن به یک روتر، کار زیادی نیاز نیست. ابتدا با دستور IP Routing امکانات روتینگ را فعال کنید. پس از آن می‌توانید به هر پورت IP اختصاص داده یا پورت‌ها را در لایه 2 قرار دهید. سپس به هر VLAN یک IP اختصاص دهید. همچنین امکان فعالسازی DHCP نیز وجود خواهد داشت. پس از فعال کردن روتینگ سوئیچ سیسکو لایه 3 اختلالی در عملکرد لایه 2 آن ایجاد نخواهد شد. حتی تنظیمات لایه 2 نظیر VLAN ها و پورت‌های Trunk و همچنین stp و vtp نیز فعال خواهند بود.

[su_box title=”حتما بخوانید:” style=”soft” box_color=”#1753ff” radius=”0″]لایه بندی شبکه فصل اول
لایه بندی شبکه فصل دوم
آشنایی با پروتکل RIP[/su_box]

دستورات فعال سازی روتینگ در سوئیچ لایه سه سیسکو

R1(config)#ip routing

اختصاص IP به یک پورت خاص

R1(config)#int gi 1/0/20

R1(config-if)#no switchport

R1(config-if)#ip add 217.218.1.1 255.255.255.0

کانفیگ پورت به صورت لایه 2 و اختصاص IP به VLAN مربوطه

R1(config-if)#switchport

R1(config-if)#switchport mode access

R1(config-if)#sw acce vlan 303

R1(config-if)#ip add 217.218.1.1 255.255.255.0

R1(config)#int vlan 303

فعال کردن EIGRP

R1(config)#router eigrp 1

R1(config-router)#network 217.218.1.0 0.0.0.255

R1(config-router)#redistribute connected

R1(config-router)#no auto-summary

نوشتن یک Static Route

R1(config)#ip route 8.8.8.8 255.255.255.255 172.16.64.1

نوشتن یک ACL

R1(config)#ip acce e 110

R1(config-ext-nacl)#per ip 217.218.1.0 0.0.0.255 any

R1(config-ext-nacl)#per icmp an any

R1(config-ext-nacl)#deny ip any any

R1(config-ext-nacl)#per tcp an an eq 80

R1(config-if)#ip access-group 110 in

R1(config)#int vlan 301

این دستورات تنها مثال‌هایی از دنیای امکانات و قابلیت‌های سوئیچ‌های لایه 3 سیسکو بود. با تمام کارآمدی سوئیچ سیسکو لایه 3 نباید وظیفه اصلی این تجهیزات یعنی سوئیچینگ را فراموش کرد. این سوئیچ‌ها با بهبودهای نرم‌افزاری، وظایف روتینگ را انجام می‌دهند. نمی‌توان از آن‌ها انتظار یک روتر تمام عیار را داشت. در مواردی که نیاز به روتینگ در کنار تعدد پورت باشد؛ به جای استفاده از یک سوئیچ در کنار روتر می‌توان از امکانات ویژه یک سوئیچ لایه سه بهره‌مند شد.

در ویدیوی زیر نحوه فعال‌سازی روتینگ را در سوئیچ سیسکو 3550 یا همان InterVLAN خواهیم دید.

تماشا در آپارات